Świńska grypa (lub grypa świń) – zakaźna choroba układu oddechowego świń, którą powodują wirusy grypy typu A lub (rzadziej) wirusy grypy typu C.

Nieściśle (i formalnie niepoprawnie) świńską grypą nazywa się również chorobę wywoływaną przez tzw. nowy wirus grypy północnoamerykańskiej (nazywany również wirusem grypy meksykańskiej).

U świń wirusy grypy wywołują liczne zachorowania, jednak śmiertelność na skutek zakażenia jest niska.

Wirus grypy świń typu A/H1N1 został wyizolowany po raz pierwszy u świń w 1930 roku.

Zarażenia wśród ludzi

Do marca 2009 znane były jedynie rzadkie przypadki zakażeń ludzi tym wirusem – głównie wskutek bezpośredniego kontaktu ze świniami.

W okresie od grudnia 2005 r. do lutego 2009 r. w USA (w 10 stanach) stwierdzono razem jedynie 12 przypadków zakażeń.

Jednakże została stwierdzona możliwość ich przenoszenia z człowieka na człowieka.

Od marca 2009 roku potwierdzano przypadki zakażeń nowym szczepem wirusa typu A/H1N1 w Kalifornii i Teksasie.

W maju 2009 roku potwierdzono pierwszy przypadek zakażenia w Polsce.

11 czerwca 2009 Światowa Organizacja Zdrowia ogłosiła najwyższy, szósty stopień zagrożenia oznaczający pandemię.

Objawy kliniczne "świńskiej" grypy. Objawy przypominają tradycyjną grypę.

Są nimi:

• wysoka gorączka
• dreszcze
• bóle mięśniowe, oraz kostnostawowe
• ból głowy
• ból gardła, oraz suchy kaszel
• uczucie wyczerpania i ogólnego rozbicia
• brak apetytu
• ból w okolicy ucha

Mogą wystąpić również:

• katar
• nudności
• biegunka lub wymioty

Czasami nawet:

• sztywność
• utrata przytomności
• dezorientacja

Wirus powodujący świńską grypę.

Najczęściej wśród świń izoluje się głównie szczepy H1N1, H1N2, H3N2, H3N1 i H2N3.

Jednak w przypadku, gdy dojdzie do zarażenia świni jednocześnie kilkoma z nich, może powstać nowy szczep.

Leczenie

Większość osób, które zachorują na grypę meksykańską, powróci samoistnie do zdrowia, tak jak w przypadku zwykłej odmiany grypy.

Aktualnie służba zdrowia nie dysponuje jeszcze specyficzną szczepionką, która chroniłaby przed zachorowaniem na grypę meksykańską.

Nie wiadomo także, w jakim stopniu standardowa szczepionka przeciwko grypie ochrania przed grypą meksykańską, albowiem tylko szczepionka zawierająca aktualnie cyrkulujący typ wirusa jest w stanie ochronić przed zachorowaniem lub złagodzić jego przebieg

Znane są leki przeciwwirusowe, które działają profilaktycznie lub są stosowane w leczeniu grypy.

Wyróżnia się dwie grupy leków przeciwwirusowych stosowanych w leczeniu "ogólnej" grypy:

• inhibitory neuraminidazy, które hamują wybiórczo enzym neuraminidazę – obecny na powierzchni wirusów grypy typu A i B, np. oseltamiwir (Tamiflu®) i zanamiwir (Relenza®)
• leki oddziałujące na białko M2 niezbędne w procesie replikacji wirusa grypy typu A, np. amantadyna (Symmetrel®) i rimantadyna (Flumadine®)

Nie wypracowano do tej pory jednoznacznego zalecenia dotyczącego stosowania preparatów przeciwwirusowych w leczeniu grypy meksykańskiej, głównie ze względu na brak wystarczającej ilości danych[12]. Przeprowadzone w USA wstępne badania wykazały wrażliwość wirusa grypy meksykańskiej znalezionego u ludzi na leki przeciwwirusowe z grupy inhibitorów neuraminidazy i niewrażliwość na amantadynę.

Wszystkie wyżej wymienione leki są dostępne wyłącznie na receptę. Związek Aptekarzy Niderlandzkich (Koninklijke Nederlandse Maatschappij ter bevoordering der Pharmacie KNMP) ostrzega pacjentów, aby nie kupowali leków przeciwko grypie "na zapas" za pośrednictwem Internetu, gdyż ich niewiadome pochodzenie nie gwarantuje jakości i skuteczności, dodatkowo są oferowane po zawyżonych cenach.

Natomiast zaleca zastosowanie prostych czynności higienicznych, które zmniejszają ryzyko zakażenia grypą.

W lipcu 2009 w wielu miejscach na świecie, m.in. w Hong Kongu, New Jersey, Katalonii i Sapporo, wyizolowano warianty wirusa nowej grypy A/H1N1v oporne na leczenie środkiem oseltamiwir.

Przewiduje się, że w niedługim czasie nowy wirus może osiągnąć taką oporność na całym świecie (z powodu powszechności leczenia przy użyciu Tamiflu® oraz odpowiednich reasortacji z powszechnie cyrkulującymi wirusami gryp sezonowych, które oporność już osiągnęły). Także amerykańskie władze sanitarne (PAHO) doniosły o pojawieniu się oporności u zmutowanego wirusa grypy A(H1N1) na lek przeciwwirusowy Tamiflu, w okolicach granicy amerykańsko-meksykańskiej. Przyczyny upatruje się w łatwej dostępności leku, który w Meksyku można nabyć bez recepty. Przy czym należy zaznaczyć, że wirus grypy zawsze charakteryzował się szybką zdolnością do mutacji.

Badana jest również niepokojąca możliwość uzyskania przez nowego wirusa oporności na zanamiwir (Relenza®) - określana jako mało prawdopodobna, lecz zaobserwowana już w środowisku laboratoryjnym.

Zalecenia higieniczne

Mycie rąk po kontakcie z chorym na grypęProste czynności związane z przestrzeganiem higieny osobistej zmniejszają ryzyko zakażenia, np.

• dokładne i częstsze mycie rąk przy użyciu mydła i bieżącej wody, np. po kontakcie z chorym lub jego wydzieliną,  co pozwala na usuniecie materiału zakaźnego ze skóry i uniemożliwia dalsze roznoszenie wirusa; w przypadku braku takiej możliwości należy użyć środka odkażającego, zawierającego alkohol, jeżeli kran otwierany jest brudną ręką, to należy zakręcić go przez papierowy ręcznik,
• unikanie kontaktu z przedmiotami dotykanymi przez chorego lub dokładnie ich umycie,
• używanie jednorazowych chusteczek higienicznych przy kichaniu i siąkaniu nosa, które po użyciu należy natychmiast wyrzucić do kosza na śmieci oraz umyć ręce,
• stosowanie specjalnego typu masek na twarz w przypadku personelu medycznego lub osób narażonych na kontakt z licznymi chorymi; maski chirurgiczne są mniej skuteczne, ale bardziej skuteczne niż stosowanie chustki, ściereczki czy kawałka tkaniny, należy je jednak dostatecznie często zmieniać na czyste,
• osoba, u której wystąpiły objawy wskazujące na grypę, powinna skontaktować się telefonicznie z lekarzem i w miarę możliwości unikać bezpośredniego kontaktu z innymi osobami, np. domownikami, aby uniemożliwić dalsze rozprzestrzenianie się grypy.

źródło: http://pl.wikipedia.org